OSSE SCHAAKVERENIGING - OSV

Verslag HSC Helmond B - OSV A

Deceptie. Zo laat de match van 14 januari tegen Helmond zich het beste omschrijven. Op geen van de 4 borden wisten we een vol punt te noteren. En dat deed pijn. De afgelopen dagen heb ik dan ook vooral gebruikt om de wonden te likken en te reflecteren.

Zelf speelde ik als teamleider op bord 1. Niet mijn favoriete positie, maar voor deze avond vond ik een opstelling op ratingvolgorde het beste. Ik kreeg Pf6 tegen mijn d4. Een opening die ik nu al vaker op het bord heb getoverd en die me oké afging. Geen van ons leverde veel in, totdat hij op f2 wist te slaan met een pion. Ik vond het beter om me op de damesvleugel te richten en mijn koning veilig te houden. Na wat schermutselingen had ik een loper tegen een paard in een toreneindspel, wat meestal een nadeel is. Nu ruilde hij zijn paard wel tegen mijn loper, wat mij kansen gaf. Alleen kende ik het eindspel iets minder goed en koos ik ervoor om een pionnetje niet door te schuiven. Onze tweede nul.

Want de eerste nul kwam helaas van Lars Hollander, onze trotse bord-4-speler die de laatste tijd veel met zijn studie bezig is. Zijn stukken kwamen langs de rand te staan en toen sloeg zijn opponent toe. Genadeloos.

Gelukkig was er hoop in de vorm van onze bord-2-speler: Sjaak Laurant. Iemand die ik graag met zwart opstel, omdat ie daar ook resultaten mee weet te behalen – zeker tegen hoge ratings. De wizard uit Wijchen toverde tegen Retze Faber (1856) de draakvariant van het Siciliaan op het bord – weliswaar de Sjaak variant met verwisselde zetvolgorde. De tegenstander speelde naar eigen zeggen deze opening wel vaker, maar besloot met Lc4 van zijn standaardrepertoire af te wijken. "Misschien wel door mijn rare zetvolgorde. Daardoor kon ik al vrij snel zijn wit-veldige loper ruilen tegen mijn paard", vertelt Sjaak tevreden. "En op de 13e zet had ik een klein plusje. Mijn opgerukte a- en b-pionnen zorgden ervoor dat wit uiteindelijk toch maar kort rokeerde – net als ik al zeven zetten eerder had gedaan. 17e zet e5 of 20e zet e5 zou beter zijn geweest. Nu deed ik dat pas de 22e zet, toen de dames waren afgeruild. Het remiseaanbod van wit had ik in eerste instantie na lang nadenken afgeslagen gezien de stand op de andere borden, maar een paar zetten later had ik het gevoel dat ik met iedere zet slechter kwam te staan (dat bleek in de thuisanalyse wel mee te vallen, maar forceren was risicovol). Mijn tegenstander had inmiddels aardig wat tijd geïnvesteerd en ik had door wat tijd te "winnen” door lang na te denken over het remiseaanbod in afwachting van de ontwikkelingen op de andere borden ook wat ingeleverd. Uiteindelijk dan maar zelf remise aanbieden in een gelijkwaardige stelling en dat werd geaccepteerd. Geen wereldpartij (in het kader van mijn beste 99 schaakpartijen), maar wel degelijk en precies."

Thomas tenslotte speelde met de witte stukken en trok na een lange partij aan het kortste eind. Thomas: "Ik speelde de checkhover, een variant in de d6-Siciliaan. Het leek erop dat mijn tegenstander dit al eens eerder had gespeeld, aangezien hij meteen a6 speelde. De mooie drakenloper op g7 keek tegen mijn loper op b2 aan. Uiteindelijk ruilden we heel veel af en aan het einde van de wit hield ik een loper over en mijn tegenstander een paard." Dit was wat ongunstig voor Thomas, omdat er veel pionnen over waren. "Mijn fout was om de f-pion en passant te slaan. Hierdoor kreeg mijn tegenstander een overwicht met zijn torens op de f-lijn en verloor ik daarna een pion. Ik probeerde nog sterk tegenstand te bieden, maar dat lukte helaas niet."

3½ - ½

Een schrale troost is dat we allemaal een halfje kregen in de interne competitie. 11 februari is de volgende ronde, thuiswedstrijd tegen De Drie Torens B.

Claudia Grannetia