OSSE SCHAAKVERENIGING - OSV

• Ronde 1
• Ronde 2
• Ronde 3
• Ronde 4
• Ronde 5
• Ronde 6
• Ronde 7

Verslag HMC Den Bosch A - OSV A

Een strakke planning, met vertrek om 19.15, maar op 29 november werden we toch weer achterhaald door de realiteit. Henk had een flinke vertraging (“Sorry Sjaak en Claudia), waardoor we iets te laat voor de start van de wedstrijd ten tonele verschenen. Psychische oorlogsvoering natuurlijk, een strategische zet!

Henk: “In de auto hadden we al afgesproken om tegen deze enorm sterke tegenstander vooral van het spel te genieten en niet teveel druk te leggen op het resultaat.” Een mooie afspraak die de druk verlaagde en dat was maar goed ook, want onze tegenstanders waren loeisterk. Aan bord 1 trof Henk de Wijchense Caspar Hermeling die ooit een rating van ver boven de 2000 had.

Remise voor Henk

De Wijchenaar koos met zwart voor de Siciliaanse verdediging. “Cq. Aanval met de loper-b4-variant”, vertelt Henk over de partij. “Hij was daarmee duidelijk beter bekend dan ik en krijgt het loperpaar tegen paard en loper. Bovendien had ik als wit een achtergebleven dubbelpion in het centrum, wat overigens ook de kans bood om een sterk paard op d4 te zetten. Hierna volgde een arsenaal aan speldenprikken van zwart, maar zonder resultaat.”

Na dameruil leek het erop dat het Henk lukte om het initiatief over te nemen, maar hoogstwaarschijnlijk miste hij onder tijdsdruk een winnende voortzetting. “Na afruil van alle stukken konden we beiden een pion promoveren en had zwart ‘ineens’ twee pionnen meer.” Dus moest onze bord-1-speler inzetten op eeuwig schaak. En na vele zetten in wederzijdse tijdnood nam Caspar genoegen met remise. Gelukkig maar, want de zaterdag was inmiddels al begonnen.

Trots verlies voor Sjaak na prachtpartij

Op bord 2 de speler wie ik graag de zwarte stukken toevertrouw: Sjaak. Hij trof een speler wiens naam ik alleen durf te copy+pasten, Bent Schleipfenbauer (rating 2001). “Een niet te onderschatten opdracht”, vat Sjaak samen. Toch liet hij die Bent aardig zweten. Met maar 10 zetten op het notatieformulier had die nog maar 25 minuten op de klok. Op het bord verscheen een gambietje met g7. Sjaak offerde een pion, “maar die had ik snel terug kunnen winnen, met mogelijk nog een tweede, maar ik wilde graag mijn zwartveldige loper houden.”

Het verdere verloop van de partij was zinderend-spannend. “Na een mooie paard-manoeuvre wist mijn tegenstander een sterk paard op c4 te plaatsen, waardoor mijn dame weer terug moest naar zijn oorspronkelijke plaats. Met een schijnoffer pion b5 op de 12e zet, wat na lang nadenken niet werd aangenomen, was de stelling nog steeds prachtig in evenwicht. Qua tijd had ik inmiddels wel een enorm voordeel (+/- 40 minuten), omdat ik ook steeds in zijn tijd kon nadenken.”

Met de zet werd de stelling complexer en er dreigde zelfs een witveldige loper van Sjaak ingesloten te raken. De stelling was steeds maar nét te redden. “Na alle verwikkelingen waarbij ik een aantal keren wel het goede plan had (maar schijnbaar toch niet de juiste volgorde), wist de witspeler 2 pionnetjes te snoepen en stonden zijn stukken actiever. Op de 23e zet offerde wit een kwaliteit om tot een matcombinatie te komen, ook daar wist ik me nog uit te redden. Na Dameruil op de 25e zet bleef er echter een weinig goeds voorspellend eindspel met L-P-T tegen P-T-T en 3 pionnetjes minder over dat uiteindelijk (na het terug-offeren van de kwaliteit) een mission impossible bleek.

Op de 55e zet opgegeven en na afloop nog gezellig geanalyseerd en wat opties bekeken voor beide spelers.

Een mooie plusremise voor Claudia

Op bord 3 de enige dame die niet op het bord stond: ondergetekende. Ik speelde met de witte stukken en koos voor het o zo bekende d4. Na de d6 van mijn tegenstander was ik gelijk uit mijn theorie (😉) en koos voor standaardzetten, zoals de witte loper fianchetteren, c4, d5 na e5. En na een gemoedelijk middenspel ontplofte het bord. Ik probeerde spel te krijgen door g4 te spelen. Hiermee won ik een pion en kreeg ik een heel mooie open lijn naar zijn koning, maar dat bleek niet genoeg voor mat.

We blijven over met toren, paard, 4 pionnen voor mij en 3 voor hem. Omdat hij steeds matdreigingen had en zijn koning ver naar mij was gelopen, moest ik voorzichtig spelen. Op een gegeven moment werd ik ruw wakker geschud door de stand op mijn klok: 5 seconden. Pff, na wat haastige zetten was dit weer opgelopen naar de 1 minuut. En ik stond nog altijd beter, maar omdat heel voorzichtig spel was geboden en ik daar niet de tijd voor had, besloot ik tot zetherhaling. Met als resultaat een uitslag waar sommige OSV’ers jaloers op zijn. En waar ik wel een beetje trots op ben na een hele avond me geïrriteerd te hebben aan een piepende deur en een hele dag gevuld met kinderen en werk.

Verlies voor Mattia

Op bord 4 speelde onze Mattia met de zwarte stukken. Tegen een tegenstander van ruim 1850, dus dat beloofde een pittige partij te worden! “Geen hele fijne partij voor mij” vat hij samen. “Ik had al wat problemen in de opening, wat ervoor zorgde dat ik steeds meer stukken terug moest trekken.” Zo zag ik een loper op h8 en een dame die vastgeplakt zat aan de achterste lijn. Hij probeerde ze wel te herordenen, maar de tegenstander maakte daar gebruik van door een krachtige aanval te lanceren op de koningszijde. “Ik was ook te bang om mijn verdediging teveel te openen met een zet zoals f6, maar dat had misschien wel ruimte kunnen creëren. Nu werden mijn stukken gedwongen om de koning te verdedigen.”

Na wat stukken afgeruild te hebben, blunderde Mattia door een “torenpenning op koning en dame toe te staan.” Nu moest die zijn machtigste stuk vergeven voor een toren en een loper. En even later verloor die nog een stuk, waarop die besloot zijn koning om te leggen. Zonde! Maar wel een mooie les voor een volgende partij.

14 januari is de volgende ronde tegen HSC Helmond B.

Claudia Grannetia