OSSE SCHAAKVERENIGING - OSV

OSV A loopt Oisterwijk A onder de voet: 1-3

Op het laatste moment was teamleidster Claudia er (noodgedwongen) toch nog in geslaagd om een invaller te vinden voor ...haarzelf! Supersub Zlatko Blazevic had wel zin en tijd om nog een partijtje schaak in Oisterwijk te spelen in Café ’t Molentje. De reis met gewijzigde opstapplaats (Wijkgebouw Schadewijk) ging vlotjes, waarbij we van het licht (met een mooie zonsondergang) het donker inreden naar een dorpskern met een imposante St. Petruskerk. Veel eenrichtingsverkeer, maar toch een mooi parkeerplekje gevonden op +/- 100 meter van de speellocatie. Lekker even acclimatiseren in het gezellige café met een kopje koffie en wachten op onze vaste sterspeler Mattia Trucco, die als VIP natuurlijk een parkeerplek op 5 meter van de ingang had (we dachten eerst nog dat hij een nieuwe Fiat 500 had).

Achteraf bleek dat sterspelers als Stefan Hess, Rick van Loy (wel aanwezig, maar niet spelend) en Roel Romanescu (allemaal 1900+) niet waren opgesteld. De speelzaal was lekker ruim, maar natuurlijk niet geheel vrij van wat cafégeluiden (NED-SPA), en er werd ook nog op vier borden interne competitie gespeeld met commentaar. Voor de vier geconcentreerd spelende OSV-spelers was dat natuurlijk geen probleem (wij zijn wel wat gewend).

Henk van der Wijst (spelend met wit op bord 1 tegen Sjef van Gestel (1886)) was vreemd genoeg als eerste klaar. Na een Draak kwam hij in de problemen en leek weg gecombineerd te worden. Hij wist de schade echter te beperken tot “slechts” twee pionnetjes en met een vrijpion op de a-lijn leek het een gelopen koers. Na torenafruil boden de ongelijke lopers nog wel kansen en uiteindelijk wist Henk met pionnenafruil af te wikkelen naar een theoretische remisestand, met nog steeds een pionnetje achter op de h-lijn, zijn eigen loper te offeren tegen de andere vrijpion op de a-lijn en zijn koning op h1 te plaatsen. Aangezien de zwarte loper niet van dezelfde kleur was als het promotieveld h1, dus remise. Henk was daarna een tijdje spoorloos verdwenen van het strijdtoneel (voetbal kijken in het café???).

Henk zelf over zijn partij:
Zwart speelde Siciliaans; versneld Fianchetto. Ik reageerde alsof het een normale drakenvariant was en kwam snel in de problemen. Ik heb overwogen om op te geven, maar klampte me vast aan her eindspel met ongelijke lopers en het thema van de verkeerde randpion voor zijn Loper. Wonder boven wonder is het me nog gelukt om remise te spelen. Blij dat de anderen zo goed gespeeld hebben.

Zlatko Blazevic (spelend op bord 2 met zwart tegen Martijn van der Wielen) kreeg een opmerkelijke opening voor wit (de eerste zetten waren allemaal pionzetten). Na een afruil in het centrum, waardoor een dubbelpion van zwart werd opgelost, had zwart een vrijpion op de d-lijn en wit een vrijpion op de e-lijn. In het resterende eindspel, na veel afruilen, konden beide pionnen door de koningen worden geblokkeerd en werd met een flinke tijdsvoorsprong voor zwart uiteindelijk tot remise besloten in een volkomen gelijkwaardige stand.

Sjaak Laurant (spelend met wit op bord 3 tegen Ton van den Heuvel (1629)) kwam na een rustige opening toch wat in de problemen met een koning die wat op de tocht kwam te staan. Wel een lekker bruggenhoofd met de pion op c5, maar inmiddels ook een pionnetje achter. Met actieve en slinkse zetten bleef er toch nog een dreiging in de stelling met een mat achter de paaltjes, waardoor zwart erg veel tijd nodig had om het beste plan uit te rekenen. Uiteindelijk kwam zijn h-pion toch in beweging en zag het er voor wit niet best uit. In een poging het tij te keren werd een pion geofferd en de dames afgeruild (die pion was echter vergiftigd). Met een simpel tussenschaakje (torenoffer) op de achtste rij had wit zomaar een dame tegen een toren kunnen winnen. Niet gezien! In het eindspel met twee vrijpionnen achter en een loper tegen een paard en ieder een toren, ging zwart echter in tijdnood de fout in en kwam er dankzij het bruggenhoofd op c5 een mat in vier uit de hoge hoed, waarbij de pion het mat gaf.

Mattia Trucco (spelend met zwart op bord 4 tegen Hans van Orsouw (1662)) mocht na de winst van Sjaak uiteraard remise aanbieden. Dat werd geweigerd door de tegenstander, die de broer bleek te zijn van ... onze Noud van Orsouw. In tijdnood ging er van alles mis. Mattia zag volgens Zlatko de winnende voortzetting niet, vergat drie zetten lang de klok in te drukken, maar de tegenstander (met nog minder tijd op de klok) zag dat gelukkig ook niet en blunderde onder druk van de tijdnood. In een poging alsnog een gelijkspel voor het team te halen, gaf hij ook nog eens twee stukken weg (dat zag Mattia natuurlijk wel). Toen werd het volgens een clubgenoot van SVO tijd om op te geven.

Een korte analyse van Mattia over zijn eigen partij: "The opening is a bit too passive for me, then I managed to find squares for my pieces, then I got that tactic to win the b-pawn... Then I wasn't sure about capturing the sacrificed bishop on 26. e6... so I gave back the pawn in order to go for the fork. I allowed the attack on my king, but somehow I managed to defend, and I had to give back the exchange. Then, after the queen exchange, the position was much better for me, but I messed it up a bit. Then yeah, he blundered terribly."

Mooie 1‑3 overwinning en wellicht nog een klein kansje om degradatie te ontlopen. Eerst maar eens ruim winnen van Veldhoven in de laatste (thuis)wedstrijd op 8 april (tegelijkertijd met de eerste ronde van het OOK). Dat alles onder de bezielende leiding van Claudia, die schijnbaar ook op afstand een goede teamleider kan zijn (alle matchpunten behaald in haar afwezigheid) en volgens ons als een soort engeltje boven onze borden zweefde met tips en trucs.

Sjaak Laurant